home

HUISDIERBEZITTER NIET BLIJ.

Niet blij!

Ja, Foppy was onze eerste hond. Een vrolijke Foxterriër vernoemd naar een hond van prinses Beatrix. Stapelgek was ik als tien jarig meisje op hem. Het was dan ook een regelrechte ramp dat hij twee jaar later werd aangereden en ter plekke overleed.

Mijn eerste eigen hond kwam na mijn huwelijk. Boefje, een zwarte dot poetskatoen waar je geen voor- of achterkant aan kon ontdekken. Ik vergeet nooit een donkere avond waarop ik hem tijdens een wandeling door de polders de vrijheid gaf. Als ik even niet oppas is hij nergens meer te zien en wil hij maar niet terug komen. Gelukkig was ik zo wijs geweest om een zaklamp mee te nemen. Maar toch.... geen hond. Doodeng! Waar was dat beest? En dan een ineengedoken zwarte vlek in het schijnsel van de zaklantaren. Daar was Fop, gelukkig! Nou ja, gelukkig? Een dikke walm omgaf hem. Elke hondenbezitter kent dat. Niets fijner voor een hond dan rollen door de stro..t! Nou dat was ditmaal even anders. Hij had gerold in een echte beerput. Met geen tang meer aan te pakken. Hoe krijg je zoiets schoon?

Foppy.